Nejlepší člověk na světě (2024)
Historicko-politické drama na hranici magického realismu. Aby mohl hlavní hrdina posilovat svůj vliv ve světě bezčasí, kde se současnost čím dál tím více prolíná s antikou, musí se nejprve vypořádat s ostatními, kteří mu stojí v cestě. Nakonec se ale bude muset postavit svému největšímu nepříteli – a tím je on sám.
OCENĚNÍ
Druhé místo v celostátní spisovatelské soutěži Talent Pro Art.
První místo v třebíčské umělecké soutěži.
Recenze od Talent Pro Art
Strhující a výborně napsaná novela mapující cestu úspěšného a oblíbeného muže, politika, člověka. Autor ve svém textu velmi dobře vystihl davové šílenství, vývoj hlavní postavy s určitými ideály
a vliv postupně narůstající moci na jeho nezadržitelný pád.
Úryvek v češtině
Jak zdivočelé stádo vehnali se do ulic našeho krásného města a shlukli se na náměstí. Byl to nadšený, jásající dav, mávající transparenty nad hlavami a skandující skvělá hesla o lepších zítřcích - pryč s chudobou, konec nevzdělanosti, zatočme s korupcí, učiňme přítrž morálnímu úpadku, postarejme se o naše staré, protože co je staré, to je drahé, zaveďme mezilidskou rovnost a buďme dobří a solidární a spokojení a spravedliví a správní a žijme si na výši!
Úryvek v řečtině
Σαν άγρια αγέλη όρμησαν στους δρόμους της όμορφης πόλης μας και έχουν συγκεντρωθεί στην πλατεία. Ήταν ένα ενθουσιασμένο πλήθος που ζητωκραύγαζε κρατώντας τα πανό και φώναζε καταπληκτικά συνθήματα για καλύτερα αύριο – τέλος της φτώχειας, τέλος της άγνοιας, ας τελειώσουμε με την διαφθορά, ας ξεριζώσουμε την ηθική φθορά, ας φροντίζουμε για τους ηλικιωμένους μας, γιατί όλα που είναι παλιά είναι ακριβά, ας εισάγουμε την διαπροσωπική ισότητα και ας είμαστε καλοί και γενναιόδωροι και ικανοποιημένοι και δίκαιοι και σωστοί και ας ζήσουμε σε επίπεδο!
Περπάτησα ανάμεσά τους μέσα από ένα διάδρομο που περιβαλλόταν από ένα μεταλλικό κιγκλίδωμα – αρκετά ψηλό ώστε κανένας να μην μπορέσει να σκαρφαλώσει πάνω του, και τόσο χαμηλό ώστε οποιοσδήποτε να μπορέσει να μου σφίξει το χέρι, να μου ζητήσει μια υπογραφή ή να με φωτογραφίσει για ανάμνηση.
Πήγα ολομόναχος. Μόνο εγώ και οι σωματοφύλακες ασφαλείας μου, μπροστά μου, πίσω μου και δίπλα μου. Οι γωνίες του στόματός μου κινούνταν σε ένα χαμόγελο της χαράς και ένα ζεστό αίσθημα ικανοποίησης διέτρεξε το σώμα μου. Tον αέρα διέσχιζαν χαρούμενα κλικ εκατοντάδων καμερών και η σαγηνευτική μυρωδιά ενός μείγματος γλυκιάς νίκης, κανέλας και ζυμωμένης ζύμης από τους πάγκους ζαχαροπλαστικής.